Oh hai iedereen,

ja het heeft een tijdje geduurd voordat ik hier weer aan toe ben gekomen. Ik ben erg druk geweest met heen en weer pendelen naar school, huiswerk maken en leuke dingen doen tussendoor. Dat is iets goeds, toch? =D

Oh, oh, even een eng nieuwtje: er was vanochtend om 6.06 uur een serieuze AARDBEVING in Tokyo. Ik was net wakker, nog voor de wekker was gegaan, en ik vroeg me af of het trillen van mijn bed niet gewoon door de airco werd veroorzaakt (dat gebeurt wel vaker). Het leek me te heftig voor een simpele airco, dus ik dacht, misschien is het wel een aardbeving. *voelt aan de muur* *voelt aan de grond* *voelt niks* En toen was het alweer voorbij, gelukkig! Ik hoorde pas op school dat het een echte aardbeving was geweest. Wist ik veel, ik had het tot vandaag nog nooit meegemaakt! Gelukkig zijn alle gebouwen in Tokyo op rubber gebouwd of iets dergelijks, waardoor het niet zo snel helemaal in elkaar stort. Maar toch... aah! o_o

Dan begin ik nu maar met het normale nieuws. Nou ja, normaal? Er is weer heel wat gebeurd dat de moeite van het vertellen waard is, vind ik! Zo zijn we zaterdag... of zondag, ik weet het niet precies meer, naar een 'Okonomiyaki' eettentje geweest, waar Maike en ik een vreemd gerecht kregen dat bij ons op de tafel op een soort gourmet-dingetje gemaakt werd. Er zat vis in en het werd een soort zachte brij. En het was LEKKER. Het heet 'monja' en ik kan het iedereen aanraden! Maar niet de versie met nattou erin want dat zijn rottende bonen. Die hier trouwens ook als vulling voor zachte broodjes worden gebruikt. BLEGH. Ik snap nog steeds niet waarom Aziaten hun bonen niet gewoon rijp opeten, maar ze eerst wekenlang laten rotten!

Zoals ik al verteld heb waren we maandag vrij. Dinsdag gingen we weer vol energie naar school (waar nu weinig meer van over is na zoveel nachten van ongeveer 6,5 uur slaap!). We hebben weer behoorlijk wat kanji geoefend en wat teksten gelezen. Ik heb nu wel een beetje het gevoel dat ik Japans iets beter kan verstaan. Hoewel het nog steeds vreselijk moeilijk is! Woensdag mochten we met een theeceremonie meedoen, die één van onze docentes uitvoerde. Ik heb er geen verstand van, maar volgens mij was ze er behoorlijk goed in, want ze maakte heel eenvoudige en toch sierlijke bewegingen, en ik geloof dat dat precies de bedoeling is. En de snoepjes waren lekker! En de thee was goed te drinken! Maar mijn GOD! JE KUNT NADERHAND NIET MEER OPSTAAN!!!! Echt, mijn voeten zaten helemaal vast onder mijn benen. Het duurde wel even voor ik weer kon lopen, haha! XD

Donderdag hadden we een haiku-themalesje. En dat was best leuk! Ik weet nu een paar woorden waarmee je kunt afleiden voor welk seizoen een haiku is geschreven. En we mochten er zelf ook een schrijven met een soort penseelpen, wat je karakters gelijk een stuk mooier maakt! Waar kun je zo'n pen krijgen..? =D De haiku-poging die ik uiteindelijk in het net opschreef was:

Mushiatsui
Doko e itta ka
Tsuyu no ame

Vrije vertaling: Het is zo bloedheet! Waar ben je toch heengegaan, oh regenseizoen? XD

Die middag hadden we weer een klasje met een andere klas buitenlandse studenten. Dit keer was het een klas met alleen Koreaanse meiden (volgens mij was er ook één Taiwanees meisje, maar daar hebben we niet mee gepraat). Het was net als de vorige best gezellig, en ik weet nu veel meer over Korea dan eerst omdat ze zoveel vertelden! En naderhand wilden ze onze facebook accounts hebben, haha! :'D

Vandaag gingen we onder andere een documentaire-achtig programma kijken over hoe Japanners denken en hoe ze zich uiten (kunnen ze dus niet volgens dit programma). En oh ja, weet je wie erin voorkwam? HONDA - SAN~
Ja, je weet wel, die blonde Japanner die bij VVV Venlo speelde. Karen en ik gaan helemaal gek voor hem, muhahaha! Het is alleen maar nog beter als je alle Aquarius reclameposters ziet waar hij opstaat. Keisuke-kun~! Anyway, ze vertelden hoe hij zijn Japanse manier van uitdrukken (dat dus niet doen XD) heeft afgeleerd en veel praat met z'n medespelers en coach, of iets dergelijks, en dat je daardoor dus een beter team wordt. (Er was zelfs een mention van een officieel rapport over het WK van 2006 waarin onderzocht was waarom Japan niet gewonnen had. Serieus, wie maakt die dingen en wie betaalt ze ervoor? :P )

Na school was er weer een speciale les, ditmaal kon iedereen die wilde samen met twee docentes de BON-ODORI leren (een dansje dat je doet tijdens Obon, een feesttijd in Augustus). Het was hilarisch eerlijk gezegd, maar het liedje was geweldig. En je danst het in een soort polonaise, dus je staat nooit alleen voor gek!

Dus, toen was het weekend. En wat doe je dan? PRECIES! Je gaat naar de lokale karaoke-kan! Je reserveert een kamer voor ongeveer 6 personen maximaal (als je met meer gaat wordt het proppen) en je kiest een playlist. Het kostte ons per persoon rond de 600 yen, wat best wel extreem laag is als je bedenkt dat we er een drankje bij hadden en we twee uur lang gezongen/geschreeuwd hebben! Onder andere, ja je voelt hem al aankomen: CHICHI WO MOGE van PALCO FOLGORE! Voor degenen die dit niet kennen, zie hier het walgelijk grappige filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=TawoZ3AjbeM

Het is hier nog altijd snikheet, we lopen constant met waaiers te zwaaien en gaan supermarkten binnen puur omdat daar een airco is. Maar volgende week zou het beter worden, dus daar hoop ik dan maar op!

Oh, btw, Lotte, ik heb een paar mondkapjes weten te bemachtigen. En voor alle geïnteresseerden: Ik heb een Detroit metal city manga. Voor 105 yen in de tweedehands boekwinkel. XD

See you guys!

~ Larie