Dag stelletje Nederlandrotten,

TOKYO~

Het is nu twee dagen geleden dat ik hier aankwam na een vet lange vliegreis waarop ik niet goed heb kunnen slapen. En als je eenmaal geland bent op Narita, ben je er nog lang niet! Man, wat een enorm vliegveld, het duurde een kwartier voordat we konden uitstappen! Gelukkig had ik mijn bagage snel gevonden. Iemand anders had minder geluk, maar hij heeft inmiddels zijn koffer ook ontvangen.

De eerste dag zijn we gelijk met de bus naar Tokyo gegaan om het JNI te bezoeken (Japan-Nederland Instituut), en we werden ontvangen in een dikke VIP-kamer, waar we wat uitleg kregen over bijvoorbeeld metrokaartjes en de taalschool. Hopelijk waren we een beetje netjes (of waren deze Japanners wel wat gewend, geïnteresseerd als ze zijn voor Nederland) want ik heb weinig benul van de Japanse etiquette. Dus ik buig en knik gewoon zoveel als ik kan.
Daarna gingen we even het instituut(je) zelf bekijken. Het was erg klein, maar ik denk dat alle kantoren hier klein zijn aangezien er 1 meter ruimte is voor 72878727 mensen (ruime schatting). XD
En toen mochten we eindelijk naar onze weekly mansion waar we een kaartje voor de deur kregen en konden slapen. Karen, Annemiek, Maike, Emma en ik besloten wat boodschappen te gaan doen en te gaan eten bij een hele hippe noodletent waar je je bestelling via een automaat kon maken en dan aan de koks kon geven. Mijn kitsune-noodles waren erg lekker maar ik moet oefenen met noodles uit een soepje eten, want het spettert alle kanten op, lolz! En in SOMMIGE supermarkten is het blijkbaar een regel om heel irritant en nasaal naar elkaar te roepen wat er nog moet gebeuren ofzo. Echt, je kunt het je niet voorstellen en ik kan het niet nadoen zo. Anyway, ik ben al gewend aan de cheesy muzak in de winkels en de hoge stemmetjes van de staf, dus ik hoor het al bijna niet meer.

Ik heb me de volgende dag echt ÜBER verslapen en het was alleen maar doordat Maike op mijn deur klopte (om twee voor elf, met elf uur de afgesproken tijd in de lobby) dat ik nog mee kon naar Shibuya en de school. Het zal wel door de jetlag komen, maar ik had dus niks gegeten tot de lunch. Het ging wel goed, maar ik had nog willen douchen, damn! In een restaurant in één van de megahoge gebouwen hebben we pankeeki gegeten en die vulden veel beter dan ik verwacht had. Ik kon het dus makkelijk uithouden verder.

De taalschool was erg gezellig, want de docenten zijn superlief en enthousiast. De vrouwelijke leraren hadden allemaal iets oranjes aan en we kregen ook oranje mappen, en ze waren helemaal voor ons (dat zeiden ze tenminste). ;) Gelukkig praatten ze heel eenvoudig Japans waardoor 90% te volgen was. Na een introductie mochten we onze levelcheck gaan doen. Sommige vragen waren erg lastig, vooral omdat we die uitdrukkingen nog nooit geleerd hadden, maar andere dingen waren best te doen, dus misschien heb ik wel een redelijk resultaat geboekt. De conversatiecheck was wat lastiger (er werden andere vragen gesteld dan in Leiden tijdens een convotoets zoals 'wat wil je allemaal nog gaan doen in Tokyo' en 'wat zou je graag willen doen op de Naganumaschool'), maar wie weet! Iedereen zei na afloop hetzelfde, dus we gaan in ieder geval collectief af!

We hebben nog de rest van de middag in malls in Shibuya doorgebracht. Ik heb twee manga die ik graag wilde hebben voor 1000 yen: Zetsubou sensei 2 en Yotsuba& 8! Mensen in de malls staren ons soms aan omdat we gaijin zijn, maar ik denk ook dat ze in Tokyo wel wat gewend zijn. Het was wel duidelijk dat de meeste mannen eerst naar Annemieks benen keken en toen pas naar ons als groepje. XD
Een paar salarymen riepen ook 'kawaii-chan' naar ons toen we over straat liepen. Dayum, dat zal ik nooit vergeten.

We konden de treinen terug niet zo makkelijk vinden, dus heb ik aan twee mensen gevraagd welke trein we moesten hebben. Ik voel me echt een super-buitenlander! :D We kwamen ook nog op de goede plek aan. Het regende toen echt keihard dus zijn we het eerste de beste restaurant binnengerend: de mac donald's! Maar het was lekkerder dan in Nederland, met betere broodjes en lekkerder spul op je burger! Morgen gaan we weer Japans eten, beloofd! Curry-rice ofzo! >_<

En nu ben ik EINDELIJK weer op mijn kamer. Ik ga zo snel slapen want het is best laat en we hebben morgen afgesproken om naar Akihabara te gaan. WOOT!
Ik wilde gewoon even noteren wat ik allemaal gedaan en gezien had omdat ik al zolang niet online heb kunnen zijn (ik heb nu een stekker geleend die het wel doet, als ik een prullenbakje onder de contactdoos zet zodat ie erin blijft staan!). Maar in Akihabara hebben ze VAST wel een goede, en dan kan ik deze blog gewoon bijhouden.

Groetjes iedereen!

Rara-san (ze noemden me eerst Rara-kun omdat ze vergeten waren dat ik een meisje ben)